Χαρισματικός... γεννιέσαι!

«Εννέα μήνες πριν τη γέννησή του», απαντά ο Σωκράτης, «... διότι το παιδί που γεννιέται είναι ήδη εννέα μηνών», συμπληρώνει η πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Προγεννητικής Αγωγής κ. Ιωάννα Μαρή, μια εκ των καταλληλότερων να μας μιλήσει για την προγεννητική αγωγή, η οποία τα τελευταία χρόνια η σύγχρονη επιστήμη έχει ερευνήσει συστηματικά, παρουσιάζοντας ενδιαφέροντα στοιχεία, στην κατάκτηση της γνώσης του άγνωστου κόσμου του εμβρύου στην κοιλιά της μητέρας του.

Παράλληλες έρευνες της ιατρικής, της γενετικής και της ψυχολογίας σε όλο τον κόσμο, έδωσαν σημαντικές ανακαλύψεις για την προγεννητική ζωή από τη σύλληψη ως τη γέννηση και υποστήριξαν τη μεγάλη σημασία που αυτή έχει στην υγεία, στην ψυχική ισορροπία και στη δημιουργικότητα του παιδιού που θα γεννηθεί, σε όλες τις ηλικίες του.

Οι έρευνες στη ζωή του ανθρώπου μέσα στη μήτρα, κατέληξαν σε συμπεράσματα που αναδεικνύουν τη σημαντικότητά της και παράλληλα δείχνουν το δρόμο για τη γέννηση υγιών, ικανών και χαρισματικών ανθρώπων.

Η κ. Μαρή μας ενημερώνει για όλα αυτά που αφορούν στην προγεννητική αγωγή, ενώ παράλληλα δίνει συμβουλές που θα πρέπει να εφαρμόσουν οι μέλλοντες γονείς ως «... γενετικοί αρχιτέκτονες των παιδιών τους».

-Κυρία Μαρή, έρευνες της ιατρικής, της γενετικής και της ψυχολογίας έφεραν στο φως την προγεννητική ζωή, από τη σύλληψη ως τη γέννηση, καταλήγοντας όλες ότι έχει ύψιστη σημασία για την υγεία, την ψυχική ισορροπία και τη δημιουργικότητα που θα αναπτύξει το παιδί μετά τη γέννησή του.

Τελικά ο άνθρωπος γεννιέται και δεν πλάθεται στην πορεία της ζωής του ανάλογα με το περιβάλλον του, τις καταστάσεις που βιώνει και τις εμπειρίες του;

- «Οι εμπειρίες όλης της ζωής είναι βέβαια επίσης σημαντικές για την πορεία και την εξέλιξη κάθε ανθρώπου. Η πορεία της εκπαίδευσης και της εξέλιξης συνεχίζεται μέχρι το τέλος της ζωής. Εκείνο όμως, το οποίο ανακάλυψε η σύγχρονη επιστημονική έρευνα είναι ότι οι προγεννητικές εμπειρίες, η ζωή δηλαδή που το έμβρυο βιώνει μέσα στο περιβάλλον της μήτρας είναι καθοριστικές για όλη του τη ζωή –υγεία, ψυχισμό, χαρακτήρα, κλίσεις και ταλέντα- επειδή αποτελούν τα πρώτα βαθιά εντυπώματα.

Επομένως ο κάθε άνθρωπος καθορίζεται σημαντικά από το πρώτο προγεννητικό περιβάλλον, στη συνέχεια όμως με προσωπική του προσπάθεια, μπορεί να βελτιώσει, κατά το δυνατόν, υγεία, ψυχισμό και χαρακτήρα στη διάρκεια της ζωής.

Γι’ αυτό και η προγεννητική αγωγή αποτελεί την πιο θεμελιώδη πρόληψη κάθε φυσικής ή ψυχικής δυσλειτουργίας».

- Υποστηρίζεται ότι στην προγεννητική περίοδο της ζωής κτίζονται τα θεμέλια του ψυχισμού του παιδιού και ότι η μέλλουσα μητέρα είναι η «αρχιτέκτονας», και η «μορφοποιός» του, στους εννέα μήνες που αυτό βρίσκεται μέσα στη μήτρα της. Μπορείτε να μας περιγράψετε πως ακριβώς μπορεί να γίνει αυτό;

- «Η μέλλουσα μητέρα επιδρά στην υγεία του παιδιού της, στην όλη αρμονική διάπλαση του οργανισμού του πρώτα-πρώτα επιλέγοντας μια υγιεινή διατροφή, σύμφωνη με τους διεθνείς κανόνες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, δηλαδή μια διατροφή, βασισμένη σε άφθονα φρούτα, λαχανικά, αναποφλοίωτα δημητριακά, όσπρια, ωμούς ξηρούς καρπούς και ψάρι που περιέχει τα Ω3 λιπαρά οξέα, κατάλληλα για τη διάπλαση του μεγάλου εγκεφάλου του ανθρώπινου μωρού.

Ζάχαρη, άσπρο αλεύρι, κ.λπ., τοξικά προϊόντα καλό είναι να αποφεύγονται, και να προτιμάται ωμό ελαιόλαδο.

Μεγάλη σημασία όμως για την υγιή ανάπτυξη σώματος και ψυχισμού του παιδιού είναι τα συναισθήματα και οι σκέψεις της μητέρας, τα οποία επηρεάζουν τις ορμόνες της. Θετικές σκέψεις και συναισθήματα εκλύουν στο αίμα της τις ορμόνες της χαράς και αγάπης (ενδορφίνες, ωκυτοκίνη) που επίσης κυκλοφορούν στο αίμα του παιδιού, συμμετέχουν στην αρμονική του διάπλαση και δημιουργούν σ’ αυτό τις ίδιες ψυχικές καταστάσεις. Αυτές, επαναλαμβανόμενες, του δημιουργούν τάσεις στο χαρακτήρα του.

Η επίδραση όμως της μητέρας και μέσα από αυτήν και του πατέρα και του περιβάλλοντος, στο μελλογέννητο παιδί είναι επίσης γενετικής φύσεως: σκέψεις και συναισθήματα μητέρας και πατέρα αποτελούν για το παιδί πληροφορίες, οι οποίες εντυπώνονται στην ενεργή κυτταρική του μνήμη, δημιουργώντας του γενετικής φύσεως προδιαθέσεις.

Οι εικόνες που η μητέρα βλέπει ή πλάθει με τη φαντασία της μορφοποιούν το παιδί, όμοιο μ’ αυτές ή με το νόημά τους. Η επιστήμη έχει ήδη ανακαλύψει τους νευρώνες-καθρέπτες μέσα από τους οποίους γίνεται η μίμηση, εμποτισμός του παιδιού στην σκέψη και εικόνα της μητέρας. Το φαινόμενο αυτό η επιστήμη μέχρι τώρα αποκαλούσε μορφοποιό δύναμη της εγκύου.

Σ’ αυτή τη μορφοποιό δύναμη βασίζεται η συμβουλή της γιαγιάς στην παράδοσή μας προς την έγκυο: να βλέπει όμορφα παιδιά, να θαυμάζει τις εικόνες ηρώων, σπουδαίων ανθρώπων ώστε το παιδί της να έχει τα χαρίσματά τους».

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ

- Είναι πραγματικά μια βαριά ευθύνη για τις γυναίκες, βάσει της οποίας της χρεώνεται... το μέλλον. Πού βρίσκεται ο ρόλος του πατέρα σε αυτό;

- «Σ’ όλες τις εποχές γνωρίζαμε ότι η μητέρα κατέχει τα κλειδιά για το μέλλον του παιδιού της, για το μέλλον της κοινωνίας. Σήμερα απλά η επιστήμη εξειδικεύει και ανακαλύπτει επιστημονικά τη δύναμη του ρόλου της. Την ευθύνη αυτή γνώριζαν οι γυναίκες σ’ όλες τις εποχές. Είναι όμως ένας γλυκύτατος ρόλος της γυναίκας που τη γεμίζει έμπνευση και χαρά. Ο ρόλος της καθόλου δεν συνίσταται σε βαριές, δύσκολες κάθε είδους ασκήσεις, αλλά στο να συνειδητοποιήσει το σπουδαίο έργο που η ίδια η φύση της έχει απονείμει και στο να ζήσει αυτή τη μοναδική περίοδο όπου διαπλάθονται οι ρίζες του παιδιού της, με χαρά, με αγάπη προς αυτό, με ευχές και όμορφες εικόνες, με μουσική, τέχνη και αρμονία.

Ο ρόλος του πατέρα είναι επίσης πολύ σημαντικός: έχει κι εκείνος να επικοινωνήσει με το μελλογέννητο παιδί του, χαϊδεύοντάς το, μιλώντας του, αγαπώντας το και εκφράζοντας την αγάπη του. Έχει επίσης, και προπαντός, να συμπαρασταθεί στη γυναίκα του ώστε με τον καλύτερο τρόπο να ζήσει αυτή τη δημιουργική περίοδο, θεμέλιο της ζωής του παιδιού τους.

Γι’ αυτό και μιά κινέζικη παροιμία εξηγεί ότι: Άν η μητέρα φέρει το παιδί στη μήτρα της, ο πατέρας φέρει μητέρα και παιδί στο νου και στην καρδιά του».

- Σε ομιλία σας στη Λάρισα υποστηρίξατε ότι σύμφωνα με στατιστικές έρευνες, τα ανεπιθύμητα παιδιά, (δεν ήθελε την εγκυμοσύνη της η μητέρα) εμφανίζουν σε πολλαπλάσιο βαθμό σωματικά και ψυχολογικά προβλήματα. Το έμβρυο συναισθάνεται ιδιαίτερα την ψυχική στάση που η μητέρα του τρέφει απέναντί του. Αν είναι θετική ή απορριπτική, αν επιθυμεί τη γέννησή του ή όχι.

Τα προβλήματα αυτά μπορούν να ανατραπούν αν στην πορεία της ζωής τους η μητέρα τους προσφέρει την αγάπη της;

- «Όπως ήδη είπαμε η βελτίωση του ανθρώπου συνεχίζεται σ’ όλη τη ζωή. Αλλά ο βαθμός αυτής της βελτίωσης εξαρτάται από το βάθος της προγεννητικής μνήμης και διαταραχής. Η αγάπη της μητέρας και ο οραματισμός της ότι το παιδί της ξεπερνάει όλες του τις δυσκολίες θα το βοηθήσουν τα μέγιστα».

-Τι θα συμβουλεύατε να κάνουν οι γυναίκες στο διάστημα της εγκυμοσύνης τους;

«Α. Να τρέφονται σωστά και να διάγουν μια υγιεινή ζωή, με ύπνο νωρίς, με περίπατο στην πρωινή λιακάδα, με βαθιά αναπνοή, αποφεύγοντας τσιγάρο, οινόπνευμα και κάθε είδους τοξίνες.

Β. Να ζουν ήρεμα και με μεγάλη χαρά και υπερηφάνεια επειδή ο δημιουργός τις αξίωσε να γίνουν μητέρες. Το ίδιο και ο σύζυγος να χαίρεται που έγινε πατέρας!

Γ. Να αγαπούν το παιδί και να του εκφράζουν την αγάπη τους με το λόγο, το χάδι πάνω από την κοιλιά, το τραγούδι, τις ευχές γι’ αυτό.

Δ. Να εύχονται και να φαντάζονται το παιδί τους, ως ενήλικο ήδη, ότι ζει εκφράζοντας υγεία, ισορροπία, χαρά, δημιουργικότητα και τις αρετές της αγάπης και της σοφίας.

Ε. Να ζουν στην περίοδο αυτή σε επαφή με τη φύση και τις ομορφιές της, ακούγοντας μουσική, θαυμάζοντας το Ωραίο, θαυμάζοντας φως και χρώματα!

Είναι με λίγα λόγια η προγεννητική αγωγή, μια αγωγή που ενώνει το ζευγάρι και ομορφαίνει πρώτα τη δική τους ζωή».

-Πριν από την σύγχρονη επιστήμη και πολύ πιο παλιά σε διάφορους πολιτισμούς, έχουμε στοιχεία που μαρτυρούν την γνώση της προγεννητικής αγωγής, μεταξύ αυτών και στους αρχαίους Έλληνες. Τι ακριβώς πίστευαν;

- «Η προετοιμασία του ζεύγους για τον ρόλο του γονιού, η προετοιμασία ακόμη των νέων σε εφηβική ηλικία αποτελούσε κανόνα της διδασκαλίας των φιλοσόφων και των θεσμών και καθημερινής ζωής των αρχαίων Ελλήνων. Αποτελούσε το κλειδί για την γέννηση τόσο σπουδαίων φιλοσόφων, επιστημόνων, καλλιτεχνών, στην Ελλάδα, οι οποίοι θεμελίωσαν σε παγκόσμιο επίπεδο τις βάσεις των επιστημών και ένα υψηλό πολιτισμό και τέχνη.

Στη νεοελληνική παράδοση οι ίδιοι κανόνες πέρασαν σαν συμβουλές από τη μητέρα προς την κόρη.

Αυτό που γνώριζε η αρχαιοελληνική φιλοσοφία, η νεοελληνική παράδοση, αλλά και η πατερική διδασκαλία σήμερα ανακαλύπτει η επιστήμη, με την εξελιγμένη τεχνολογία της και τα σύγχρονα μέσα».