Σάντερ για φίλημα

Μία εικόνα χίλιες λέξεις λένε οι Κινέζοι. Και πόσο δίκιο έχουν... Στην περίπτωσή μας, όμως, θα χρειαστεί να παραφράσουμε λίγο τη συγκεκριμένη πρόταση και μέσω τριών εκφραστικών φωτογραφιών να πλέξουμε ένα στόρι πλημμυρισμένο με συναισθήματα γύρω από τον Σάντερ Πούρι.


Τον 21 ετών Εσθονό ποδοσφαιριστή, που ξεχωρίζει στα αποδυτήρια της ΑΕΛ για το συνεσταλμένο και χαμηλών τόνων χαρακτήρα του, αλλά και για το συμπαθητικό του παρουσιαστικό. Ξεκινάμε, λοιπόν. Είναι η στιγμή που ο φυσικός ηγέτης της Λάρισας, ο Τουμέρ Μετίν, έχει σηκώσει ψηλά στην αγκαλιά του το νεαρό μεσοεπιθετικό για να δει όλο το Αλκαζάρ το λυτρωτή των «βυσσινί». Τον άνθρωπο που με το γκολ του στο 93’ χάρισε τη νίκη με 2-1 επί του ΠΑΟΚ και ουσιαστικά «κλείδωσε» την κατηγορία για την ομάδα του κάμπου.
Ο Τούρκος, αφού δίνει ένα στοργικό, πατρικό θα έλεγε κανείς, φιλί στον κατά 14 χρόνια νεότερό του Εσθονό, τον σπρώχνει αργότερα στην αποθέωση από τους πλέον των 11.000 φιλάθλων της ΑΕΛ, μεταξύ των οποίων και η αγαπημένη του Πούρι, Μάνλια. Η κοπέλα του η οποία σπουδάζει στην Αγγλία -και συγκεκριμένα στο Κέιμπριτζ Αγγλική Φιλολογία- ήρθε στις 23 του μήνα στη Λάρισα για να τον δει. Επρόκειτο για μία από τις συχνές επισκέψεις της -η τελευταία φορά περιελάμβανε και βόλτα στην παραλία του Βόλου- αλλά, όπως αποδείχθηκε, αυτή ήταν και η... γούρικη.
Ο δικός της αγαπημένος, ο Σάντερ, πέτυχε το γκολ-παραμονή και άρχισε από προχθές το βράδυ περίπου στις 9 να γίνεται και ο αγαπημένος των συμπαικτών του, πιάνοντας ταυτόχρονα θέση στις καρδιές των φίλων της ΑΕΛ.
«Απλά... ευχαριστώ»
Ο ίδιος τη στιγμή που σκοράρει ξεσπάει, πνίγεται στις αγκαλιές των υπολοίπων παικτών της ΑΕΛ και απολαμβάνει την αποθέωση του κόσμου. Λίγο αργότερα, όμως, επανέρχεται στο φυσιολογικό. Είπαμε, χαμηλών τόνων ο Εσθονός και θα το αναλύσουμε. Αμέσως μετά το τέλος του αγώνα στα αποδυτήρια αλλά και στους γύρω χώρους όλοι έσπευδαν με το γνωστό ελληνικό (σε κάποιες περιπτώσεις) έντονο τρόπο να τον συγχαρούν.
«Thanks (σ.σ.: ευχαριστώ)» απαντούσε απλά εκείνος με έκφραση που θύμιζε περισσότερο έναν άνθρωπο που έκανε ένα καίριο τάκλιν στη μεσαία γραμμή παρά το «λυτρωτή» μιας ομάδας. Αλλά έτσι είναι ο Πούρι. Χαμηλών τόνων και λιγομίλητος, όπως λένε όλοι οι συμπαίκτες του. Φαίνεται, λοιπόν, πως προτιμά να... μιλά στο γήπεδο.
«Τα καλύτερα έρχονται, γιατί όχι και πρωτάθλημα;»
Μιλώντας, πάντως, χθες στο «Goal» ο Σάντερ Πούρι δήλωσε «πολύ χαρούμενος για το τρίποντο και την ομάδα», χαρακτήρισε την ΑΕΛ ως «οικογένεια που παλεύει στο γήπεδο» και όταν τον ρωτήσαμε αν αυτή ήταν η καλύτερη στιγμή του, απλά μας αποστόμωσε: «Οι καλύτερες στιγμές έρχονται. Είμαι ακόμη 21 ετών και έχω πολύ δρόμο να διανύσω. Γιατί να μην πάρουμε και ένα πρωτάθλημα με τη Λάρισα (χαμογελά)»;
Η διαδρομή του ως τον κάμπο
Ο Πούρι γεννήθηκε στις 7 Μαΐου του 1988 και στα 16 του χρόνια μεταγράφηκε μαζί με τον δίδυμο αδερφό του, Εϊνο, στην εσθονική Λεβάντια Ταλίν, στην οποία ανήκε μέχρι τον Δεκέμβριο του 2009. Οι εμφανίσεις του εκεί τα τελευταία δύο χρόνια (20 γκολ σε 51 συμμετοχές) του άνοιξαν την πόρτα της εθνικής της χώρας του (18 συμμετοχές, 2 γκολ) και η παρουσία στο φιλικό του Αυγούστου του 2008 με τη Βραζιλία τράβηξε τα βλέμματα των ανθρώπων της Μπορούσια Ντόρτμουντ, στην οποία βρέθηκε κοντά το καλοκαίρι του 2009. Λίγο πριν έρθει στη Λάρισα για δοκιμή (6 Δεκεμβρίου) προπονούταν με τη Σέλτικ.
Τότε ήταν που ο ομοσπονδιακός τεχνικός της Εσθονίας, Τάρμο Ρούτλι, τον χαρακτήρισε μιλώντας σε Σκωτσέζους δημοσιογράφους ως Αριεν Ρόμπεν της Βαλτικής (σ.σ.: «με εξέπληξε, αλλά μ’ άρεσε που το είπε αυτό» μας τόνισε χθες ο Πούρι). Η μεταγραφή του, όμως, δεν προχώρησε σε κανέναν εκ των παραπάνω συλλόγων και η μοίρα τον έφερε στη Λάρισα. Από τις πρώτες μέρες της δοκιμής του ο Εσθονός κερδίζει τον Ουζουνίδη, που εισηγείται την απόκτησή του.
Ο Εσθονός έπειτα από επτά μέρες παραμονής στον κάμπο φεύγει για να δει την κοπέλα του. Τα 150.000 ευρώ, όμως, που θα έπρεπε να δώσει η ΑΕΛ ως έξοδα ανάθρεψης στη Λεβάντια Ταλίν και κυρίως το «μπάσιμο» του Αστέρα Τρίπολης και της Ξάνθης για τον παίκτη βάζουν σε... κίνδυνο προς το παρόν τη μεταγραφή. Οι σκόπελοι, ωστόσο, ξεπερνιούνται και τελικώς στις 30 Δεκεμβρίου ανακοινώνεται η συμφωνία με τον Πούρι για πέντε χρόνια.