Διαβάστε το!

Μετά τη λήξη του εμφυλίου και μέχρι σήμερα έχει χτιστεί πέτρα πέτρα η οικονομική καταστροφή της Ελλάδας. Όποιος είχε "μπάρμπα στην Κορώνη" άφηνε τα χωράφια του και την κουραστική δουλειά του αγρότη και ψαχνότανε για μια θεσούλα υπαλλήλου σε κάποιο αξιοπρεπές γραφείο της Αθήνας. Και αν όχι ο ίδιος, σίγουρα το παιδί του που δεν έπρεπε "να το φάει το λιοπύρι" και χωρίς καν να έχει τα απαραίτητα ουσιαστικά προσόντα, να'σου υπάλληλος στην εθνική τράπεζα, να'σου τσιράκι κάποιου πολιτικάντη. Και σαν αντάλλαγμα αυτού, όλη η οικογένεια, φίλοι και συγγενείς ψηφίζουν πατροπαράδοτα τον "ευεργέτη" τους. Και σταδιακά όχι μόνο ερήμωσε η επαρχία, αλλά ερήμωσαν και ολόκληρες περιφερειακές πόλεις καθώς όλοι έτρεξαν να ταϊσουν το υδροκέφαλο τέρας της Αθήνας.

Όποιος να'ναι δούλευε όπου να'ναι, όποιος ήθελε, έχτιζε όπου ήθελε. Αρκεί να περάσει πρώτα από το σχετικό πολιτικό γραφείο για το σχετικό ρουσφέτι. Και ας μην είσαι συγγενής ή φίλος. Απλά να δηλώσεις ότι θα φέρεις μια ντουζίνα ψηφοφόρους. Πουλούσες τη συνείδησή σου για έναν βρωμερό μισθό. Ο,τι κάνει μια

πουτάνα σε επίπεδο σώματος, έκαναν τα τσιράκια των πολιτικών σε επίπεδο πολιτικής συνείδησης. Γελοίοι και τιποτένιοι σέρνουν τις σάρκες τους στα γραφεία των πολιτικών χωρίς να έχουν ούτε καν τη δικαιολογία κάποιου ουσιαστικού επαγγελματικού προσόντος. Γλύφτες και υπάνθρωποι που κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Και μερικούς από αυτούς θα τους βρούμε και στις απεργίες των συνδικάτων τους, θα τους βρούμε και εργατοπατέρες, και ανάμεσά μας να κατακρίνουν τη Μέρκελ και το Δ.Ν.Τ. για το "οικονομικό χάλι" μας. Όλοι μας ξέρουμε ότι οι πολιτικοί έχουν πελατολόγια και κρατούν (ηλεκτρονικό πλέον) τεφτέρι για το ποιόν βόλεψαν πού και ποιός τους χρωστάει ψήφους. Και όμως, φταίει η Μέρκελ και πρέπει να απεργήσουμε για τον ευρωμονόδρομο...

Πήγαινε ρε φίλε σε μία νομαρχία, πήγαινε σε ένα υπουργείο, πήγαινε σε μια εφορία, σε ένα ταχυδρομείο, ακόμα και σε μια εθνική τράπεζα που πλέον δεν θεωρείται και ακραιφνώς δημόσιο. Θα δεις 2 υπαλλήλους να δουλεύουν και 6 να παίζουν flash games στον υπολογιστή τους ή να κάνουν ότι τακτοποιούν τα χαρτιά στο γραφείο τους. Αυτοί οι τεμπελχανάδες λέγονται συνήθως "διοικητικοί υπάλληλοι" και κανείς από το συνάφι τους δεν μπορεί να τους πει να δουλέψουν γιατί και οι ίδιοι μπήκαν με ρουσφέτι και χρωστάνε χάρες. Στους εγκληματίες αλληλεγγύη. Και δεν σκέφτεται κανείς ότι όταν σε μία ΔΟΥ δουλεύουν δέκα και κάθονται τριάντα (συνήθως υψηλόμισθοι), το δημόσιο χάνει από τα ταμεία του περίπου 30 επί 2.500 ευρώ το μήνα (μαζί με τις ασφαλιστικές εισφορές και λίγα λέω γιατί δεν υπολογίζω τα επιδόματα). Δηλαδή 75.000 ευρώ μηνιαίως πάνε στα σκουπίδια από ένα και μόνο κτήριο από τα εκατοντάδες κτήρια της εφορίας, που αποτελεί έναν και μόνο αμιγώς κρατικό φορέα.

Και πέρα από το ότι οι τεμπελχανάδες αυτοί κάθονται και μας κοροϊδεύουν όλη μέρα κάθε μέρα, θα κατέβουν στην καθιερωμένη μηνιαία απεργία διεκδικώντας περισσότερα επιδόματα! Και από πάνω δεν θα εξυπηρετήσουν και τον πολίτη που ψάχνει να βρει άκρη για το πώς στο διάολο ανοίγει μια μονοπρόσωπη ΕΠΕ, θα πάνε για έλεγχο μια μικρή εταιρεία με 500.000 ευρώ τζίρο για να πάρουν την ποσοστιαία μίζα τους ώστε να αποφύγει η εταιρεία ένα ανύπαρκτο πρόστιμο, θα στέλνουν με μαύρη υπεργολαβία έναν αλλοδαπό να κάνει τις χαμαλοδουλειές τους με ένα πενηντάρικο το μήνα από κοινού ο καθένας για να του βγει του κακόμοιρου ένα πεντακοσάρικο μηνιάτικο. Και να'σου ένα πρωί σου χτυπάει ένας κακομοίρης Αλβανός την πόρτα για να σου μετρήσει το ρεύμα και αναρρωτιέσαι αν η ΔΕΗ άνοιξε και βαλκανικό υποκατάστημα. Πού να ξέρεις ότι αυτός ο κακόμοιρος πληρώνεται μαύρα από ένα πενηντάρικο/κατοστάρικο από τους πέντε ελεγκτές που θα έπρεπε να κάνουν εκείνοι τη συνολική δουλειά του Αλβανού. Και εκείνοι τσεπώνουν 3.000 ευρώ μείον 100 μηνιαίως και παίζουν στοίχημα στο καφενεδάκι απέναντι συζητώντας για το πότε κατεβαίνουν σε απεργία για να ζητήσουν και άλλα επιδόματα εξωτερικής εργασίας.

Όλη αυτή η μούργα και οι οικογένειές τους θα δώσουν 80% στο δικομματισμό και ξανά, και ξανά και ξανά. Γιατί μας έχουν καβαλήσει την πλάτη και γελάνε με την πάρτη μας. Ακόμα και μια γαϊδουροκεφαλή να βάλει το κόμμα τους για υποψήφιο πρωθυπουργό, θα τον ψηφίσουν γιατί ΣΤΑ ΠΑΠΑΡΙΑ τους για την πολιτική, την οικονομία και την κοινωνία. Θα έχουν τις καβάτζες τους, θα έχουν την δήθεν αριστερά να τους χαϊδεύει τα αυτιά με "το δίκιο του εργάτη" και τις ακροδεξιές κορώνες να τους ταΐζουν άλλο ένα ναρκωτικό ανάμεσα στα τόσα άλλα. Θα έχουν και τον Λαζόπουλο συμπαραστάτη να λέει ότι γι αυτό το χάλι "δε φταίει η κακομοίρα η γριούλα και ο κακομοιρούλης ο συνταξιούχος" χωρίς να εξετάζουμε αν αυτοί οι κακομοιρούληδες ήταν που επιβάρυναν το δημόσιο ως πρώην τεμπελχανάδες του δημοσίου και γλύφτες των πολιτικών. Αρκεί που είναι γέροι και χαριτωμένοι και όλοι πρέπει να τους σεβόμαστε. Είναι και τα αγανακτισμένα παιδιά με τις μολότωφ βέβαια που και αυτά έχουν δίκιο μέχρι να τους βάλει ο μπαμπάς στα stage για προϋπηρεσία.

Και να'σου τα κανάλια για τα σκάνδαλα. Μίζες μίζες μίζες. Κουβέντα για το ρουσφέτι! Μα ρε απατεώνες και ηλίθιοι, άθλιοι και τιποτένιοι, ό,τι είναι το ρουσφέτι για τον μίζερο ανθρωπάκο είναι η μίζα και το οικονομικό σκάνδαλο για τον πολιτικό. Τη στιγμή που ο μίζερος ανθρωπάκος ζητάει να διοριστεί στο δημόσιο από έναν πολιτικό, de facto δίνει λευκή επιταγή στον πολιτικό να κάνει και αυτός ό,τι παράνομο χρειαστεί για να επωφεληθεί η τσέπη του. ΔΙΚΑΙΗ ΣΥΝΑΛΛΑΓΗ ΕΙΝΑΙ με τη διαφορά οτι καταγγέλεται ΜΟΝΟ η πλευρά του πολιτικού και ποτέ ο "κακομοιρούλης μεροκαματιάρης" που χαϊδεύεται από όλους τους απαίδευτους που διαχειρίζονται την κοινή γνώμη.

Με σύντομους υπολογισμούς, πάνω από το 60% των δημοσίων υπαλλήλων ΔΕΝ θα έπρεπε να είναι στη θέση τους. Δεν υπάρχει καμία συνταγματικότητα στο να με κλέβουν. Ό,τι δικαίωμα έχουν αυτοί να ταϊζουν τις κοιλάρες τους, άλλο τόσο δικαίωμα έχω κι εγώ να τους κάψω μερικές θερμίδες για το καλό του περιβάλλοντος. Πολλά σκουπίδια μαζεύτηκαν. Πιστέψτε με, ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ δυσλειτουργία δεν θα προκύψει στο δημόσιο αν φύγει το 60% των υπαλλήλων του. Αν γίνει αυτό με τον τρόπο που πρέπει να γίνει (θα φύγουν οι ανίκανοι τεμπελχανάδες και όχι αυτοί που έτυχε να μπουν βάσει προσόντων) ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΜΙΑ ΒΑΘΙΑ ΑΝΑΣΑ. Δεν με ενδιαφέρει τι θα κάνουν οι τεμπελχανάδες, να μεταναστεύσουν και να βρουν στα άλλα κράτη που θα πάνε τους ανάλογους Καρατζαφέρηδες να τους κυνηγάνε. ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ. ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΣ. Να τους ταΐσει η UNICEF.

Αφού γίνουν όλα αυτά τα χοντρά, μετά κοιτάμε και πώς θα προσελκύσουμε ξένα κεφάλαια, και πώς θα τονώσουμε την αποκέντρωση και την επιχειρηματικότητα και πώς θα αναπτύξουμε βαριά βιομηχανία. Αφου φύγουν τα μπαξίσια και οι υψηλοί συντελεστές φορολόγησης (που είχαν ούτως ή άλλως σαν σκοπό το να ταΐζουν τους τεμπελχανάδες) θα ανθίσουν και οι επιχειρήσεις από μόνες τους. Σαν σε μαγικό παραμύθι. Και προαιρετικά στο τέλος κοιτάμε και τι είπε και η Μέρκελ.

Ποιός θα τα κάνει όμως όλα αυτά; Όταν ο γλύφτης ψηφοφόρος βγάζει ανίκανο και άτολμο κυβερνώντα, ποιός θα κάνει την αρχή;

Ας μνημονεύσω δύο πράγματα που έγιναν το 1981. Από τη μία ο νέος "Σοσιαλισμός" έφερε στο δημόσιο κατά εκατοντάδες χιλιάδες μια νέα γενιά πεινασμένων μίζερων ανθρωπάκων. Από την άλλη, ο Jack Welch ανέλαβε εκτελεστικός διευθυντής της General Electric. Όταν ο Ανδρέας διόριζε για να εδραιώσει τον άλλο πόλο του δικομματισμού, ο Welch απέλυε για να επιβιώσει η εταιρεία του. Όταν ο Ανδρέας αδιαφορούσε για την απόδοση των δημοσίων υπαλλήλων που διόριζε, ο Welch είχε point system μέχρι και για την καθαρίστρια. Όταν ο Ανδρέας έφυγε, το δημόσιο είχε ήδη γιγαντωθεί και χρεωκοπήσει. Το έτος 2000 όταν ο Welch έφυγε, η General Electric είχε 100 δις. δολλάρια μεγαλύτερο κέρδος από ό,τι το 1980, ένα έτος πριν αναλάβει. Και δεν ήταν μόνο ο Ανδρεάς. Ήταν οι Κώστηδες και οι Κωνσταντίνοι, και φυσικά και ο Γιωργάκης και οι παρά αυτώ Αλεξάκηδες, Αντωνάκηδες, Αλέκες. Ένα μάτσο άτολμες μετριότητες, εκλεγμένοι από εκατοντάδες χιλιάδες μίζερους γλύφτες. Αυτή είναι η νέα Ελλάδα που όλοι ονειρευόμασταν όταν αναλύαμε συντακτικώς τον Επιτάφιο του Περικλέους από τον Θουκυδίδη.

Αν δω να απολύονται κατά χιλιάδες οι τεμπελχανάδες δημόσιοι υπάλληλοι, αν δω να ταξινομείται η εκκλησία στη θέση που της αρμόζει, αν δω να φεύγει ένας νέος για να εργαστεί σε μια νέα αυτοκινητοβιομχανία στη Φλώρινα, αν δω να γουστάρει ο υδραυλικός να κόβει απόδειξη γιατί το παιδί του θα πάει σε ένα φοβερό δημόσιο σχολείο και ο ίδιος θα εξεταστεί από έναν πρόσχαρο γιατρό του ΤΕΒΕ, τότε και μόνο τότε θα αρχίσω να ελπίζω ότι σε μερικές δεκάδες χρόνια θα δούμε τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης. Μέχρι τότε; Διασκεδάστε με τον Λαζόπουλο.
filosofia.gr