Μπορεί τα φετινά «New Moon» και «Eclipse» και το περσινό «Twilight» να μας έκανε να δούμε τους βρικόλακες με άλλο μάτι, στην ιστορία όμως του σινεμά, τα βαμπίρ ήταν πάντα βαμπίρ.
Όπερ σημαίνει ξυπνούσαν από το φέρετρό τους τα μεσάνυχτα και έψαχναν λαιμουδάκι να ρουφήξουν αίμα.
Αν όμως τύχαινε το θύμα να φοράει σταυρό, τότε το βαμπίρ έκανε στροφή και εξαφανιζόταν. Και όσο για τη διαφορά των λέξεων βαμπίρ και βρυκόλακας, φυσικά και υπάρχει.
Σύμφωνα με την ελληνική φολκλορική παράδοση βρικόλακας είναι αυτός που επιστρέφει από τον κόσμο των νεκρών, με κακές συνήθως προθέσεις και έχει πολλή σχέση με το γνωστό ζόμπι. Το βαμπίρ είναι ρωσική λέξη και σημαίνει πίνω.
Πρόκειται για ένα ορατό ή αόρατο ον το οποίο προέρχεται από μετενσάρκωση, αφθαρσία ή νεκρανάσταση ενός ανθρώπου. Το ον αυτό κατέχει μαγικές δυνάμεις, έχει την ικανότητα της μεταμόρφωσης και κατέχει τεράστια μυική δύναμη.
Παρουσιάζεται συχνά με τη μορφή λύκου ή πιθήκου. Μπορεί να πετάει και γίνεται ορατό και αόρατο κατά βούληση!...
Οι βρικόλακες που έγιναν ...γόητες βαμπίρ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου