Πρέπει ΟΛΑ να τα δούμε σε χρώμα βυσσινί!

Ως πότης ιππότης της διεστραμμένης βυσσινί λογοτεχνίας σφίγγω τα λουριά απ’ το άβολο λευκό παλτό μου και λίγο πριν σου γράψω για το πρώτο νικηφόρο ματς της σεζόν δηλώνω σαν άλλος απόστολος Παύλος:

«Τουμέρ (11), Γκέρεμι (8), Μπλάζεκ (88) τυχαίο; Δεν νομίζω!»…

Πρέπει να σου πω, ότι το προηγούμενο βράδυ ήμουν σίγουρος ότι δεν θα πάω γήπεδο. Είχα πυρετό, έβηχα σαν 45χρονος καπνιστής με καρκίνο στο λαιμό, τα μάτια μου δάκρυζαν και δεν γράφω για τα φλέματα, για να μην αηδιάσει το θηλυκό κοινό μου.
Ήμουν αρρώστια καταραμένη και συν τοις άλλης την προηγούμενη φορά με το Βόλο είχα ξενερώσει, οπότε είπα να την αράξω σπίτι.
Μπορείς όμως να μην πας; Εγώ δεν μπόρεσα! Κουμπώθηκα 3 ντεπόν και έφυγα για γήπεδο…
Πάντα πάω στη θύρα 8 και ας έχω τη δυνατότητα (οικονομική και επαγγελματική) να επιλέξω όποια θύρα θέλω. Το δικό μου ρεπορτάζ βγαίνει καλύτερα μέσα απ’ τον κόσμο.
Το πρώτο πράγμα λοιπόν, που είδα όταν μπήκα, ήταν… Ο Κουρμέτζας!
Είχε γυρίσει πλάτη στην κερκίδα, έβγαλε μια μπλούζα «Monsters» που φορούσε, την έφερε στο ύψος των ματιών του, τη φίλησε, την άπλωσε στα κάγκελα, και ξαναγύρισε προς την κερκίδα σαν να είχε κάνει μόλις το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο.
Ο πιο απολαυστικός οπαδός κατά τη γνώμη μου!

Τέλος πάντων. Πάμε στο ματς …
Ο Δώνης του 4-3-3, του εντυπωσιακού ποδοσφαίρου, της αγγλικής νοοτροπίας και όλα αυτά τα γνωστά ήρθε και κλείστηκε πίσω! Πήγαινε για το χ, και αυτό φάνηκε και από τις δηλώσεις του. Οι οποίες ήταν χαρακτηρίστηκες δηλώσεις Δώνη! ΑΣΧΟΛΙΑΣΤΕΣ….

Από μας τώρα…
Ο Ρομέου –το έχω ξαναπεί- είναι το καλύτερο χαφ στην Ελλάδα. Σε μια φάση πέρασε 4 παίχτες, τους έσπασε τα νεύρα, έφαγε τάκλιν και πήραμε φάουλ. Θα δούμε πολλά τρελά φέτος απ’ αυτόν.
Ο Τουμέρ απλά είναι κάθε φορά ο ίδιος Τουμέρ, αληθινός ηγέτης! Παίρνει τα στημένα, μεταδίδει ηρεμία, βλέπει γήπεδο, μιλάει στους παίχτες, τα πάντα! Είναι η απόλυτη μορφή. Είμαι καιρό ερωτευμένος μαζί του!
Ο Νταμπίζας, στα αμυντικά του καθήκοντα ήταν άψογος, από ψηλές μονομαχίες δεν έχασε ούτε μία, τα τάκλιν του 2 φορές ήταν σωτήρια, (μόνο με τον Καμαρά είχε ένα προβληματάκι αλλά όλοι θα είχαν, ωραίος παίχτης ο μαύρος) αλλά πρέπει να σταματήσει να βγάζει μπαλιές στην επίθεση. Ρε αρχηγέ, έχουμε άλλους να φτιάχνουν παιχνίδι, μείνε στο ρόλο σου. Απλά, μην ξαναβγάλεις μπαλιά ποτέ στη ζωή σου!
Ο Κανόμπιο δεν υπάρχει! Με το που μπήκε άρχισε τα πακέτα και άλλαξε το παιχνίδι. Από τη στιγμή που πρωτοακούμπησε τη μπάλα κατάλαβα πως πρέπει να σταματήσω να αγχώνομαι. Θα κερδίσουμε σίγουρα! Ο τύπος ξέρει τρελή μπάλα! Παίζει με το κεφάλι ψηλά, βλέπει τον χώρο και τον εκμεταλλεύεται άριστα. Αυτό το amazing «σπάσιμο» στον Βενετίδη ήταν απλά ένα δείγμα της τεράστιας ποδοσφαιρικής ευφυΐας που σίγουρα θα θαυμάσουμε πολλές φορές ακόμα. Θα τρελάνει κερκίδες! Τον έχω φτιάξει που λέτε στο pro evolution και του έχω βάλει τα ποσοστά όλα 99! Τον αδίκησε το παιχνίδι επειδή παίζει στη Λάρισα για αυτό είπα να επαναφέρω τις ισορροπίες! Προχθές που έπαιζα Τσάμπιονς Λιγκ με την ΑΕΛ, κάρφωσε απευθείας φάουλ στον ημιτελικό με την Ίντερ! Τρελάθηκα! Πανηγύριζα στο σπίτι και ο από κάτω χτυπούσε τα πατώματα! Εδώ (έστω και στο playstation) πάμε για Τσάμπιονς Λιγκ και ο γείτονάς μου θέλει να κοιμηθεί! Αν είναι δυνατόν!
Θα του δείξω εγώ όμως… έχει μια κόρη, πήγαινε στίβο παλιά, ο απόλυτος κ....ς! Θα έρθει αύριο πάνω για… καφεδάκο!

….Κοιμήσου μπαγλαμά αλλόθρησκε! Κοιμήσου!

Ο Βενετίδης έκανε το καλύτερο τάκλιν στην ιστορία του βασιλιά των αθλημάτων. (νομίζετε ότι είμαι υπερβολικός αλλά όσες φορές και να το δω, δεν το χορταίνω!) Με την ψυχή του και μόνο, πήρε τη μπάλα και έκανε με τη μία σέντρα απ’ το υπερπέραν. Τέρμα εξωγήινη! Ο Μπέκαμ εκεί, επειδή δεν θα μπορούσε να τη βγάλει με τη μία, θα έκοβε μέσα και θα την έβγαζε άνετος, ή θα τον έκοβαν. Ο Βενετίδης όμως με την ψυχή και το μυαλό του, έπαιξε… «μπιλιάρδο» με το δοκάρι και το κεφάλι του Κουζέν και ήρθε το γκολ! Και όποιος πει ότι δεν ήθελε να το κάνει έτσι είναι ψεύτης, άμπαλος και πρεζάκιας! (να μάθει να υποτιμάει τον Βένε!)

ΚΑΙ ΤΩΡΑ…
ΝΤΑΝΙΕΛ ΚΟΥΖΕΝ!
Ο παίχτης αυτός πιστεύω ότι γεννήθηκε με πεπρωμένο να δοξαστεί με το άλογο στο στήθος. Μου αρέσει πάρα πολύ να τον βλέπω. Πριν τον αγώνα σχολίαζα το ντεκαπάζ του και αυτός μου το καρφώνει με κεφαλιά;! ΟΡΓΑΣΜΟΣ και δεν κάνω πλάκα!
Έχω τρελαθεί μαζί του. Καταρχήν, είναι γομάρι που ξέρει μπάλα. Πολύ σπάνιο.
Από δύναμη, τι να πω, σκυλί μαύρο με ξανθό μαλλί, από εκτελεστική δεινότητα, έχει σκίσει ήδη τρεις φορές τα δίχτυα σε μόλις δέκα εμφανίσεις με την υπέρβαρη βυσσινί φανέλα!
Και πάνω από όλα, κουβαλάει και αυτός τόνους τρέλα!
Πέστε μου κάποιον παίχτη της ΑΕΛ, από όλες της χρονιές, που να ήταν αντισυμβατικός, και να μην λατρεύτηκε; Ποτέ! Όλα τα αλάνια στην ΑΕΛ ταιριάζουν! Οι φλώροι δε φτουράνε! Ζούρα, Κλέιτον, Τουμέρ, Αντσουέ, Κυπαρίσσης, όλοι μοναδικοί, όλοι προσωπικότητες, όλοι αγαπητοί, όλοι τρελοί!
Πρώτη συμμετοχή -σαν αλλαγή κιόλας- και βάζει γκολ! Πώς να μην τον κάνεις θεό μετά; Το μαλλί του, (επειδή έχω ακούσει πολλά), του πάει 100%!
Όταν ήτο φαλακρός φαινόταν, ότι είχε πολύ μικρό κεφάλι σε αναλογία με το σώμα του. Τώρα φαίνεται γομάρι, από το μαλλί μέχρι τα νύχια! Αν ήμουν Λαρισαία θα ψηνόμουν τρελά να κάνω sex μαζί του! Ό παίχτης είναι ΖΩΟ! Αρκούδα! Μικρό πρέπει τον τάιζαν ωμό ανθρώπινο κρέας! Έχουμε μεγάλη μορφή μπροστά. Να το θυμάστε, θα μας το δείξει πολλές φορές!


Και φιλοσοφικά ρωτώντας πάντα…
Ποιος θα μας κάνει νταϊλίκια όταν στην ομάδα μας έχουμε μπλάρια, σαν τον Κουζέν, τον Μακίνγουα, τον Γκέρεμι και τον Ιγκλέσιας. Αν βρείτε σε ρόστερ ελληνικής ομάδας περισσότερη δύναμη μαζεμένη, ενημερώστε με να βγω γυμνός στην Ταχυδρομείου να παίξω τρομπέτα!
Και από τεχνική, είμαστε τέρμα κομπλέ! Τουμέρ, Κανόμπιο, Μπλάζεκ και Ρομέου μπορούν να περάσουν στη μέρα τους όποιον θέλουν!
Κάνω λάθος κάπου;
Μπορεί να σας φαίνονται υπερβολές όλα αυτά και να νομίζετε ότι τα λέω, επειδή πρέπει να τα πω, αλλά όποιος ξέρει μπάλα καταλαβαίνει ότι ο Πρόεδρος, πάει να χτίσει κάτι πολύ καλό. Κάτι πολύ τρελό!
Δεν μου αρέσει να λέω μεγάλες κουβέντες (όχι πάντα τουλάχιστον), ούτε ενθουσιάστηκα με τη μπάλα που παίξαμε, αλλά πήραμε αυτό που πρέπει. Αυτά τα 1-0 με τις μικρότερες ομάδες είναι τα ματς που πρέπει να κερδίζεις. Αυτά ήταν η πληγή μας τόσα χρόνια. Συνέχεια χάναμε από τις ομάδες που υποβιβαζόταν.
Κάναμε πολύ καλή αρχή, και ελπίζω ότι όλοι ελπίζουμε να συνεχίσουμε στον ίδιο ρυθμό.
Σκεφτείτε ότι ο Κανόμπιο μπήκε αλλαγή, ο Κουζέν τα ίδια, ο Γκέρεμι ακόμα δεν έπαιξε, ο Μπλάζεκ δεν ξεμπούκωσε και ο Μακίνγουα είναι να μην αρχίσει.
Αν ο Παπακώστας καταφέρει να πάρει το μέγιστο δυνατό από όλους τους παραπάνω, στα ίσια σας το λέω, μου φαίνεται τελείως εξωπραγματικό να μην βγούμε Ευρώπη. Έρχεται και το γήπεδο, και οι μεταγραφές Ιανουαρίου, έρχονται πολλά!
Το highlight του αγώνα με τον Ατρόμητο πάντως, ήταν με διαφορά η καλή ατμόσφαιρα στο Αλκαζάρ. Καιρό είχα να δω έτσι την κερκίδα. Δεν θα επεκταθώ όμως περεταίρω σε αυτό το άρθρο, επιφυλάσσομαι για το επόμενο…
Ελπίζω η ομάδα, μες τη χρονιά να μου δώσει και άλλες αφορμές για παρόμοια διθυραμβικά κείμενα. Έρε και κερδίσουμε κάνα γαύρο…….
Δεν μασάμε τίποτα, και δεν βλέπουμε κανέναν! Ο νέος Ολυμπιακός που με τα ψέματα κέρδισε τη Ρόμα τον ήπιε άσχημα, ο Βάζελος χωρίς τον Σισέ δεν είναι να κατεβαίνει καν για αγώνα, η ΑΕΚ έφαγε γκολάρα απ’ τον Τσίγκα…
Πιο τέλειο ξεκίνημα δεν μπορούσαμε να ζητήσουμε!

Όμως…
Πάμε καλά και τα λόγια βγαίνουν άνετα. Θα ρθουν και στιγμές –πάντα υπάρχουν τέτοιες- που δεν θα έχουμε τη ίδια όρεξη. Εκεί, είναι το θέμα όλο!
Εκεί δεν πρέπει να λυγίσουμε. Σε αυτή την προσπάθεια είμαστε και πρέπει να είμαστε όλοι μαζί.
Ομάδα, οργανωμένοι, ανοργάνωτοι, δημοσιογράφοι, (σας προκαλώ να μαντέψετε σε πια κατηγορία βάζω τον εαυτό μου!) πρέπει να είμαστε ενωμένοι για ένα πολύ ανώτερο και μεγαλύτερο καλό!
Ο Πηλαδάκης, είναι σίγουρα ο πιο γοητευτικός πρόεδρος του πρωταθλήματος (άκυρο αλλά αληθινό) και σίγουρα δεν είναι καραγκιόζης να μιλάει στον αέρα.
Μέχρι πέρυσι δήλωνε σαν πρώτο στόχο την παραμονή. Φέτος μιλάει ανοιχτά για Ευρώπη.
Αυτό που πρέπει να κάνουμε εμείς οι απ’ έξω, είναι να έχουμε ΤΟ ΝΟΥ και να βλέπουμε το δάσος και όχι το δέντρο.
Χάνουμε, κερδίζουμε, μόνο ΑΕΛ! Να καταλάβει ο Πρόεδρος ότι αξίζει τον κόπο να μας κρατάει χαρούμενους.
Χασικλήδες και μη, πρέπει ΟΛΑ να τα δούμε σε χρώμα βυσσινί!


ΤΟ ΝΟΥ ΣΑΣ!

Αααα! Μαλακία! Ξέχασα να πω κάτι…
Αυτός ο Μπρέσκα είναι σοβαρός; Χαχαχαχα! Πάει σε ομάδα που αγαπήθηκε, τον τιμάνε πριν το παιχνίδι, τους βάζει γκολ και πανηγυρίζει και από πάνω; Πόσο μείον αυτοί στον Πανιώνιο; Σαν να ρθει σε μας ο Ζουράφσκι, να τον τιμήσουμε και να πανηγυρίζει στη μάπα μας, επειδή έβαλε γκολ μπροστά απ’ τη γραμμή! Τι είναι αυτά ρε Πανιώνιε, θες να λέγεσαι και σοβαρή ομάδα;
Είστε τόσο βλάκες; Τόσα χρόνια τον είχατε εκεί και δεν πήρατε πρέφα ότι η ομάδα της καρδιάς του Μπρέσκα λέγεται: ΜΠΕΟΣ!

Πόσο γουστάρω που είμαι ΑΕΛ!!!!

(τώρα τελείωσα)

ΤΟ ΝΟΥ!
Μαρία Μαγδαληνή

http://www.sportlarissa.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=4333:2010-08-31-09-57-34&catid=68:2010-03-09-13-40-07&Itemid=82