Μια φορά, που ο Λουκιανός Κηλαϊδόνης είχε τραυματιστεί σε τροχαίο, ο Διονύσης Σαββόπουλος του σκάρωσε ένα τραγουδάκι και για τις ανάγκες των ιστορικών εκπομπών του "Ζήτω το Ελληνικό Τραγούδι". Αφιερωμένο, λοιπόν, εξαιρετικά...
Το "παράλογο" του ελληνικού ποδοσφαίρου αποτυπώνεται κάλλιστα από την βαθμολογία της Super League, μετά την 3η αγωνιστική. Στην κορυφή βρίσκεται ο Ηρακλής, που λίγο πριν από το ξεκίνημα του πρωταθλήματος βρισκόταν υπό διάλυση! Κάτι τέτοιο, λέει, είχε να συμβεί πολλά χρόνια. Μέχρι και οι πάντα λεπτολόγοι οπαδοί του "Γηραιού" το έχουν ξεχάσει.
Προφανώς, το να παραμείνει ο "Ήρα" στην κορυφή μέχρι το τέλος έχει τόσες πιθανότητες, όσο να βγει η Ελλάδα από την επιτήρηση του ΔΝΤ στις αρχές του νέου έτους, ωστόσο μια ...παρηγοριά για το πρωτάθλημα που συμπλήρωσε τρεις αγωνιστικές αλλά με τα όσα γίνονται νομίζει κανείς πως έχει περάσει, τουλάχιστον, ένας γύρος.
Συνήθως ανυπόμονοι, ζητάμε τα πάντα από την αρχή (αν γίνεται από την προετοιμασία). Πρώτοι απ' όλους οι πρόεδροι, που πάνω στη φούρια τους, έχασαν το μέτρο και σε λίγο θα αρχίσουν να παίζουν και οι ίδιοι μπάλα!
Στον Παναθηναϊκό, ο Νικόλας Πατέρας πάει για τρίτη φορά μέσα σε μια εβδομάδα στην προπόνηση, για να ... τρίξει τα δόντια των ποδοσφαιριστών, ενώ ήδη καμπανάκια έχουν αρχίσει να χτυπάνε για το Νίκο Νιόπλια. Ο προπονητής του ΠΑΟ, νιώθει, πλέον, την πίεση αφόρητη πάνω στους ώμους του. Κι όμως. Δεν αυτός που είχε ως πρώτη επιλογή τον Μπουμοσόνγκ, ούτε αυτός που έχει... κακομάθει τον Λέτο, ο οποίος νομίζει ότι η βοήθεια στην άμυνα αποτελεί "ποδοσφαιρική" ταπείνωση.
Στον Ολυμπιακό, ο Βαγγέλης Μαρινάκης που επίσης πέρασε μια ταραχώδη εβδομάδα, δεν συγκρατήθηκε. Έκανε δήλωση, ως πρόεδρος της Super League, δικαιώνοντας τα παράπονα Αδαμίδη για τον Κουκουλάκη και συνεχίζοντας ό,τι ξεκίνησε την περασμένη εβδομάδα, με τον Δαλούκα. Στον Πειραιά αρχίζουν και ξινίζουν μούτρα με τον Βαλβέρδε, επειδή ο Ισπανός κάνει (όπως ο ίδιος νομίζει καλύτερα) τη δουλειά του. Αν μπορούσαν, μάλιστα, θα έφτιαχναν μια ενδεκάδα με ... δέκα πέντε παίκτες, ώστε να βολευτούν όλοι!
Στην ΑΕΚ δεν ξέρουν για τι να πρωτοφωνάξουν. Για τη διαιτησία του Κουκουλάκη, που "έπνιξε" πέναλτι (τρία λέει ο Βαγγέλης Αρναούτογλου στο σχόλιό του) ή για το "ροτέισον" που έκανε ο Μπάγεβιτς, κάνοντας ένα σωρό αλλαγές, με αποτέλεσμα να γίνει "μπάχαλο" η ομάδα και να μη μπορεί να παίξει καλό ποδόσφαιρο, απέναντι στον Αστέρα Τρίπολης. Καλού-κακού, πάντως, ο Αδαμίδης έκανε μια ακόμη δήλωση, ζητώντας να μη ξανασφυρίξει ο Κουκουλάκης.
Στον ΠΑΟΚ την ... έπεσαν στον Σαλπιγγίδη, που είδε το αυτοκίνητό του σπασμένο από πέτρα, ενώ τα άκουσε και ο Δερμιτζάκης, επειδή είναι "φίλος του Ζαγοράκη". Το ότι ο προπονητής που είχε επιλεχθεί (Μπερέτα) έφυγε στην περίοδο της προετοιμασίας, δεν ενόχλησε κανέναν!
Όλοι βιάζονται. Λες και το πρωτάθλημα θα τελειώσει την άλλη Κυριακή. Μια ισοπαλία, ακόμη χειρότερα μια ήττα ισοδυναμεί με καταστροφή. Ο βιαστικός (επίσης) Τύπος κρίνει εκ του αποτελέσματος, ζητάει κεφάλια απαιτεί εκκαθαρίσεις και πουλάει φύλλα (ή ανεβάζει ακροαματικότητες).
Βιάζονται κι οι διαιτητές. Να δείξουν πόσο ανίκανοι είναι, ή να μας προϊδεάσουν ότι εξακολουθούν να επηρεάζονται και να εξυπηρετούν.
Και μέσα στη βιασύνη, ξεχνάμε βασικές παραμέτρους. Ότι το γήπεδο έχασε, πλέον, την αίσθηση της λαϊκής διασκέδασης και αναδύει την οσμή μιας γενικά αρρωστημένης κατάστασης. Ότι πρέπει να δώσεις το δικαίωμα να παίξει κι ο αντίπαλος κι ότι από την 3η αγωνιστική δεν μπορεί να γίνονται όλα ... μπάχαλο. Στο κάτω-κάτω έχουμε άλλες 27, ρε παιδιά. Κι ένα πρωτάθλημα στο οποίο, έστω και στην αρχή, προηγείται ο Ηρακλής ας το αφήσουμε να έχει λίγο ενδιαφέρον.
Και κυρίως αξίζει να μιλάμε περισσότερο για ποδόσφαιρο. Μέχρι τότε περαστικά...
Προφανώς, το να παραμείνει ο "Ήρα" στην κορυφή μέχρι το τέλος έχει τόσες πιθανότητες, όσο να βγει η Ελλάδα από την επιτήρηση του ΔΝΤ στις αρχές του νέου έτους, ωστόσο μια ...παρηγοριά για το πρωτάθλημα που συμπλήρωσε τρεις αγωνιστικές αλλά με τα όσα γίνονται νομίζει κανείς πως έχει περάσει, τουλάχιστον, ένας γύρος.
Συνήθως ανυπόμονοι, ζητάμε τα πάντα από την αρχή (αν γίνεται από την προετοιμασία). Πρώτοι απ' όλους οι πρόεδροι, που πάνω στη φούρια τους, έχασαν το μέτρο και σε λίγο θα αρχίσουν να παίζουν και οι ίδιοι μπάλα!
Στον Παναθηναϊκό, ο Νικόλας Πατέρας πάει για τρίτη φορά μέσα σε μια εβδομάδα στην προπόνηση, για να ... τρίξει τα δόντια των ποδοσφαιριστών, ενώ ήδη καμπανάκια έχουν αρχίσει να χτυπάνε για το Νίκο Νιόπλια. Ο προπονητής του ΠΑΟ, νιώθει, πλέον, την πίεση αφόρητη πάνω στους ώμους του. Κι όμως. Δεν αυτός που είχε ως πρώτη επιλογή τον Μπουμοσόνγκ, ούτε αυτός που έχει... κακομάθει τον Λέτο, ο οποίος νομίζει ότι η βοήθεια στην άμυνα αποτελεί "ποδοσφαιρική" ταπείνωση.
Στον Ολυμπιακό, ο Βαγγέλης Μαρινάκης που επίσης πέρασε μια ταραχώδη εβδομάδα, δεν συγκρατήθηκε. Έκανε δήλωση, ως πρόεδρος της Super League, δικαιώνοντας τα παράπονα Αδαμίδη για τον Κουκουλάκη και συνεχίζοντας ό,τι ξεκίνησε την περασμένη εβδομάδα, με τον Δαλούκα. Στον Πειραιά αρχίζουν και ξινίζουν μούτρα με τον Βαλβέρδε, επειδή ο Ισπανός κάνει (όπως ο ίδιος νομίζει καλύτερα) τη δουλειά του. Αν μπορούσαν, μάλιστα, θα έφτιαχναν μια ενδεκάδα με ... δέκα πέντε παίκτες, ώστε να βολευτούν όλοι!
Στην ΑΕΚ δεν ξέρουν για τι να πρωτοφωνάξουν. Για τη διαιτησία του Κουκουλάκη, που "έπνιξε" πέναλτι (τρία λέει ο Βαγγέλης Αρναούτογλου στο σχόλιό του) ή για το "ροτέισον" που έκανε ο Μπάγεβιτς, κάνοντας ένα σωρό αλλαγές, με αποτέλεσμα να γίνει "μπάχαλο" η ομάδα και να μη μπορεί να παίξει καλό ποδόσφαιρο, απέναντι στον Αστέρα Τρίπολης. Καλού-κακού, πάντως, ο Αδαμίδης έκανε μια ακόμη δήλωση, ζητώντας να μη ξανασφυρίξει ο Κουκουλάκης.
Στον ΠΑΟΚ την ... έπεσαν στον Σαλπιγγίδη, που είδε το αυτοκίνητό του σπασμένο από πέτρα, ενώ τα άκουσε και ο Δερμιτζάκης, επειδή είναι "φίλος του Ζαγοράκη". Το ότι ο προπονητής που είχε επιλεχθεί (Μπερέτα) έφυγε στην περίοδο της προετοιμασίας, δεν ενόχλησε κανέναν!
Όλοι βιάζονται. Λες και το πρωτάθλημα θα τελειώσει την άλλη Κυριακή. Μια ισοπαλία, ακόμη χειρότερα μια ήττα ισοδυναμεί με καταστροφή. Ο βιαστικός (επίσης) Τύπος κρίνει εκ του αποτελέσματος, ζητάει κεφάλια απαιτεί εκκαθαρίσεις και πουλάει φύλλα (ή ανεβάζει ακροαματικότητες).
Βιάζονται κι οι διαιτητές. Να δείξουν πόσο ανίκανοι είναι, ή να μας προϊδεάσουν ότι εξακολουθούν να επηρεάζονται και να εξυπηρετούν.
Και μέσα στη βιασύνη, ξεχνάμε βασικές παραμέτρους. Ότι το γήπεδο έχασε, πλέον, την αίσθηση της λαϊκής διασκέδασης και αναδύει την οσμή μιας γενικά αρρωστημένης κατάστασης. Ότι πρέπει να δώσεις το δικαίωμα να παίξει κι ο αντίπαλος κι ότι από την 3η αγωνιστική δεν μπορεί να γίνονται όλα ... μπάχαλο. Στο κάτω-κάτω έχουμε άλλες 27, ρε παιδιά. Κι ένα πρωτάθλημα στο οποίο, έστω και στην αρχή, προηγείται ο Ηρακλής ας το αφήσουμε να έχει λίγο ενδιαφέρον.
Και κυρίως αξίζει να μιλάμε περισσότερο για ποδόσφαιρο. Μέχρι τότε περαστικά...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου