Η ήττα από την Τουρκία έχει εξήγηση

Ο Μάνος Μανουσέλης μέσω του βίντεο στο gazzetta.gr αναλύει την ήττα της Εθνικής Ομάδας στο ματς με την Τουρκία και δίνει την εξήγησή του από τη δική του σκοπιά.



Οι νίκες και οι ήττες στα γήπεδα του μπάσκετ σπάνια αποφασίζονται από την τύχη, ή την μοίρα. Οι παίκτες και οι προπονητές, με τις επιλογές τους και την απόδοση τους κρατάνε την μοίρα στα χέρια τους. Η Ελλάδα, λοιπόν, έχασε από την Τουρκία, παρά το ότι έπαιξε πλήρης μετά την επιστροφή των Φώτση και Σχορτσιανίτη, διότι σε συγκεκριμένους τομείς του παιχνιδιού πήρε χαμηλό βαθμό:

ΚΑΚΗ ΑΜΥΝΑ ΣΤΑ PICK N’ ROLL

Τα πάντα στο μπάσκετ ξεκινούν από την άμυνα. Με άλλα λόγια, αν περιμένει μια ομάδα να νικήσει σε ένα μεγάλο και κρίσιμο παιχνίδι βάζοντας 100 πόντους, θα βαρεθεί να μετράει κίτρινα φύλλα αγώνος. Η εθνική μας απέναντι στην Τουρκία έπαιξε κακή άμυνα στα σκριν που έκαναν πάνω στην μπάλα οι Τούρκοι. Ο Ασίκ και ο Ερντέν έβαζαν lay up με την αδύνατη πλευρά της άμυνας να μην είναι σε θέση να βοηθήσει ή, να πηγαίνει σε βοήθεια από τον λάθος αμυντικό παίκτη, γεγονός που έδωσε στον Ιλιάσοβα την ευκαιρία να σουτάρει ελεύθερα τρίποντα.

Η κακή άμυνα στα pick n’ roll συνεχίστηκε όλο το βράδυ με τους ψηλούς μας  να μην κάθονται ούτε μέσα στην ρακέτα, ούτε να πηγαίνουν δυνατά στην μπάλα, να κάθονται κάπου ανάμεσα στον χειριστή των Τούρκων και τον σέντερ που έκανε το σκριν, αφήνοντας ανοιχτό και το σουτ και την πάσα στον ψηλό. Μόνο σε ένα μικρό διάστημα στο τέταρτο δεκάλεπτο, όπου ο πάγκος μας έδωσε εντολή για αλλαγές στα σκριν κάναμε καλύτερη δουλειά και υποχρεώσαμε τους γηπεδούχους σε λάθη.

Αμυντικά, όμως κάναμε λάθη και στο μικρό διάστημα που παίξαμε ζώνη, αλλά και στα υπόλοιπα προβλήματα που μας έβαλαν οι Τούρκοι με τα κοψίματα μέσα στην ρακέτα, κάποιες φορές και χωρίς να γίνεται σκριν. Η έλλειψη συγκέντρωσης στα ανασταλτικά μας  καθήκοντα γινόταν μεγαλύτερη όσο κρατούσαν οι Τούρκοι την μπάλα στην επίθεση και έκαναν τα σουτ στο τέλος του χρόνου κατοχής, αλλά και στα διαστήματα που δεν παίζαμε καλά στην επίθεση!

ΚΑΚΗ  ΑΜΥΝΑ – ΛΙΓΟΙ ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΜΟΙ

Ο Τάνιεβιτς έπαιξε σε μεγάλα κομμάτια του αγώνα με ψηλά σχήματα και η τακτική του απέδωσε διότι οδήγησε όλο το ματς στο πέντε εναντίον πέντε. Η Ελλάδα με τα γρήγορα γκαρντ δεν κατάφερε να τρέξει τους αργοκίνητους ψηλούς των Τούρκων διότι δεν πίεσε αρκετά στην άμυνα και ακολούθησε την τακτική των αντιπάλων. Παίξαμε και εμείς με ψηλά σχήματα και κάναμε επίσης επιθέσεις στην λήξη των 24 δευτερολέπτων. Τις φορές που προσπαθήσαμε να τρέξουμε οι γηπεδούχοι θυσίαζαν φάουλ για να μας σταματήσουν, ενώ δεχθήκαμε και εντυπωσιακά κοψίματα…

Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΗΣ ΖΩΝΗΣ

Εκεί, όμως, που τα …είδαμε όλα ήταν στην επίθεση εναντίον ζώνης. Ο Βόσνιος τεχνικός της Τουρκίας, για να κρατήσει στο γήπεδο ψηλά σχήματα χωρίς να έχει αμυντικό κόστος από τις  αργές μετακινήσεις των …θηρίων που κατεβάζει ταυτόχρονα στο παρκέ – είδαμε πεντάδα με δυάρι τον Τούρκογλου, τριάρι τον Ιλιάσοβα, και στο τέσσερα – πέντε τους Γκονλουμ και Ασίκ –ανοίγει την 2-3 ζώνη του στο μισό γήπεδο και οι αντίπαλοι του δεν βλέπουν που είναι το καλάθι!

Η τακτική της εθνικής ομάδας απέναντι στην επιθετική ζώνη της Τουρκίας δεν απέδωσε καρπούς. Τα σπλιτ των κοντών έπεφταν πάνω στους ψηλούς και όταν ψάχναμε να βρούμε πάσες προς  τα έξω κανένας με λευκή φανέλα δεν ήταν ελεύθερος. Αποτέλεσμα; Κάναμε 33 σουτ τριών πόντων από τα οποία ελάχιστα ήταν αμαρκάριστα.

Η εθνική ομάδα έχει σουτάρει 102 τρίποντα σε τρεις αγώνες και κινδυνεύει να ξεχάσει ποιος είναι ο προσανατολισμός του παιχνιδιού της. Η άμυνα ζώνης έχει «πειράξει» το μυαλό των παικτών μας, οι οποίοι σαν εξαιρετικοί επαγγελματίες που είναι γνωρίζουν ότι για να αντιμετωπίσεις μια ζώνη πρέπει να πασάρεις την μπάλα στην γραμμή του φάουλ, να βάλεις την μπάλα στο low post και από εκεί να βρεις πάσες προς τα έξω, για να σουτάρεις περιφερειακά.

ΤΑ ΠΑΡΑΤΗΣΑΜΕ…

Eκείνο, όμως, που ενόχλησε όλους εμάς που έχουμε καλομάθει βλέποντας την εθνική μας εδώ και πολλά χρόνια να μάχεται από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό του αγώνα, είναι ότι στο τελευταίο δεκάλεπτο του παιχνιδιού φάνηκε να πετάμε λευκή σημαία πολύ πριν την λήξη. Κι ενώ οι Τούρκοι χαλάρωσαν, η διαφορά έγινε μονοψήφια (οκτώ πόντοι), σταματήσαμε να πολεμάμε και να πιστεύουμε στην ανατροπή…

ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ ΤΩΡΑ

Η Ελλάδα δεν έχασε τις ελπίδες για διάκριση με την χθεσινή ήττα, όπως και οι Τούρκοι δεν πήραν το χρυσό επειδή έκαναν το 3/3 στον όμιλο. Υπάρχει πολύς δρόμος ακόμη. Χρειάζεται να ανασυνταχθούμε, να αναπροσαρμόσουμε ότι δεν λειτουργεί υπέρ μας, να φτιάξουμε την ψυχολογία μας και να δούμε τα ματς ένα – ένα.

Είναι βέβαιο – επειδή είμαστε Ελληνες – ότι μετά και την χθεσινή ήττα της Ισπανίας από την Λιθουανία – θα ξεκινήσει η παραφιλολογία για το αν πρέπει να νικήσουμε ή, να χάσουμε στο παιχνίδι με τους Ρώσους, ώστε να μην πέσουμε πάνω στην ομάδα του Σκαριόλο στα χιαστί.

Θα είναι εγκληματικό λάθος αν φτάσει αυτό το θέμα στην ομάδα. Οι μεγάλες ομάδες δεν διαλέγουν αντιπάλους και η Ελλάδα είναι κορυφαία δύναμη του παγκόσμιου μπάσκετ. Σε τελική ανάλυση κάποια στιγμή πρέπει να δοθεί ένα τέλος στην αρνητική παράδοση με την Ισπανία και το φετινό καλοκαίρι μοιάζει να είναι εξαιρετική ευκαιρία να ξεκαθαρίσουμε τους λογαριασμούς μας μαζί τους…"