Αυτή έπαιζε, αυτή σκόραρε, αυτή έχασε!

Φυσικά, το γεγονός ότι δεν έχουν συνοδευτεί από την ανάλογη συγκομιδή βαθμών, τις μετριάζει μιας και το ζητούμενο σε κάθε ματς είναι το αποτέλεσμα. Και το ποδόσφαιρο είναι έτσι «φτιαγμένο», που μπορεί να σου δώσει χαρά εκεί που ίσως δεν την αξίζεις (π.χ. στην πρεμιέρα με τον Ατρόμητο) και να σου τη στερήσει εκεί που απόλυτα τη δικαιούσαι (με Καβάλα, Ηρακλή).
Προσωπικά, η εικόνα των «βυσσινί» στους δύο τελευταίους αγώνες μου άρεσε. Μοιάζει, αν και ακόμη απέχει, με την εικόνα που έδειχναν την τελευταία χρονιά του Γιώργου Δώνη. Είναι, βέβαια, προφανές ότι η ΑΕΛ δεν έχει διάρκεια στο παιχνίδι της και δεν έχει πάρει ακόμη αυτά που περιμένει από παίκτες αποδεδειγμένα ικανότατους, όπως ο Μετίν, ο Μπλάζεκ, ο Κανόμπιο, ο Κουζέν.

Και όμως το γεγονός ότι σε όλα τα παιχνίδια της έπαιξε επιθετικό ποδόσφαιρο, είχε την πρωτοβουλία και δημιούργησε πολλές ευκαιρίες, αποδεικνύει ότι γίνεται καλή δουλειά από τον Γιάννη Παπακώστα. Όταν με την πάροδο του χρόνου έρθουν η ομοιογένεια και οι αυτοματισμοί, η Λάρισα θα γίνει πιο δυνατή. Απαιτείται, όμως, υπομονή και πίστωση χρόνου.
Αυτό που σίγουρα προκαλεί προβληματισμό είναι η δυστοκία, η αδυναμία αξιοποίησης των ευκαιριών. Δεν είναι, για παράδειγμα, δυνατόν να χάνεται ένα παιχνίδι όπως το χθεσινό, στο οποίο η ΑΕΛ κυριάρχησε απόλυτα στο γήπεδο, δίνοντας την εντύπωση ότι το ματς γίνεται στο «Αλκαζάρ». Μόνη της έπαιζε, μόνη της σκόραρε, μόνη της έχασε! Αυτός είναι ένας τομέας, που πρέπει να «δουλευτεί».

Σε ό,τι έχει να κάνει με τη διαιτησία. Έχω όλη την καλή διάθεση να δεχθώ ότι γίνονται λάθη. Στο πλαίσιο αυτό θεωρώ λογικό να «ξέφυγε» η φάση του γκολ του Βενετίδη στο ματς με την Καβάλα. Είναι, πράγματι, δύσκολη, αν και σε τέτοιες περιπτώσεις το πλεονέκτημα της αμφιβολίας το έχει ο επιτιθέμενος. Αντίθετα, στο χθεσινό πέναλτι του Μπλάζεκ ειλικρινά δεν μπορώ να αντιληφθώ πώς είναι δυνατόν να μην το είδε είτε ο διαιτητής είτε ο βοηθός του. Το ότι ο Μπλάζεκ δέχθηκε –από πάνω- και τις διαμαρτυρίες αντιπάλων για το… θέατρο που έπαιξε στη συγκεκριμένη φάση, είναι μάλλον ανάξιο σχολιασμού. Και σαν να μην έφτανε αυτό, στην εξέλιξη της ίδιας φάσης, αποβλήθηκε ο Ταυλαρίδης!

Επειδή πολλοί έχουν βιαστεί να εξισώσουν τη μη υπόδειξη πέναλτι με το «δεύτερο γκολ» του Ηρακλή, οφείλω να επισημάνω ότι το τελευταίο, απλώς δεν υπάρχει. Ο διαιτητής έχει σφυρίξει όταν η μπάλα βρίσκεται στον αέρα, πολύ πριν ο Ιάκομπ που –σπρώχνοντας με το δεξί χέρι- είχε αποκτήσει πλεονέκτημα από τον Νταμπίζα, πιάσει την κεφαλιά. Δεν ήταν, άλλωστε, η μοναδική φάση που ο διαιτητής «έκοψε» στον αέρα. Φυσικά, έπρεπε να είναι αντικρύσει κόκκινη κάρτα ο Κανόμπιο αλλά δεν νομίζω ότι θα βρεθεί κάποιος που θα υποστηρίξει ότι έπαιξε ρόλο στην έκβαση του αποτελέσματος η μη αποβολή του στο 93’…

Ελπίζω, τέλος, ότι φέτος δεν θα επαναληφθεί το «σκηνικό» του 2007 όταν ο Ηρακλής είχε ευνοηθεί με το πέναλτι του Χλωρού στη Θεσσαλονίκη αλλά αδικήθηκε στη Λάρισα με το πέναλτι του Πάρα (για κάποιον λόγο το πρώτο έχει ξεχαστεί και όλοι θυμούνται μόνο το δεύτερο…).