Σύμφωνα με μια νέα μελέτη, τα εξαιρετικά ταλαντούχα παιδιά είναι εξίσου πιθανό να αποτύχουν ή να επιτύχουν στη ζωή τους με τα υπόλοιπα παιδιά...
Σε μια από τις πιο εκτεταμένες μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί, διαπιστώθηκε ότι από τα 210 προικισμένα παιδιά που έλαβαν μέρος, τελικά μόνο το 3% πραγματοποίησε στη ζωή του το αντικείμενο της κλίσης του.
Η καθηγήτρια Joan Freeman, δήλωσε ότι από τα 210 παιδιά στη μελέτη της, «ίσως μόνο μισή ντουζίνα θα μπορούσαν να έχουν αυτό που ονομάζουμε συμβατική επιτυχία».
«Στην ηλικία των έξι ή επτά, το χαρισματικό παιδί έχει τη δυνατότητα για εκπληκτικά πράγματα, αλλά πολλά από αυτά τα παιδιά παγιδεύονται σε αδιέξοδες καταστάσεις που δεν τα βοηθούν να αναπτυχθούν».
Η καθηγήτρια Freeman παρακολούθησε την ανάπτυξη των παιδιών που είχαν εξαιρετική ικανότητα σε τομείς όπως τα μαθηματικά, η τέχνη ή η μουσική από το 1974 έως σήμερα.
Πολλά από τα παιδιά που απέτυχαν να ξεχωρίσουν, ήταν ή παιδιά που υποβλήθηκαν σε θεραπείες ή παιδιά που στερήθηκαν την παιδική τους ηλικία.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι πιεστικοί γονείς ξεζούμισαν τα προικισμένα παιδιά τους και τα αποξένωσαν από τους συνομήλικους τους, με αποτέλεσμα να έχουν ελάχιστους φίλους.
Η καθηγήτρια Freeman τονίζει ότι είναι πολύ σημαντικό να καταλάβει ο κόσμος ότι τα προικισμένα παιδιά είναι απλά παιδιά, που απλά πρέπει να αντιμετωπίσουν εξωπραγματικές προσδοκίες αλλωνών. «Τα παιδιά αναπτύσσονται μέσα από την ίδια τους την παιδικότητα. Αφήστε τα να την χαρούν», συμβουλεύει η Freeman.
Σε μια από τις πιο εκτεταμένες μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί, διαπιστώθηκε ότι από τα 210 προικισμένα παιδιά που έλαβαν μέρος, τελικά μόνο το 3% πραγματοποίησε στη ζωή του το αντικείμενο της κλίσης του.
Η καθηγήτρια Joan Freeman, δήλωσε ότι από τα 210 παιδιά στη μελέτη της, «ίσως μόνο μισή ντουζίνα θα μπορούσαν να έχουν αυτό που ονομάζουμε συμβατική επιτυχία».
«Στην ηλικία των έξι ή επτά, το χαρισματικό παιδί έχει τη δυνατότητα για εκπληκτικά πράγματα, αλλά πολλά από αυτά τα παιδιά παγιδεύονται σε αδιέξοδες καταστάσεις που δεν τα βοηθούν να αναπτυχθούν».
Η καθηγήτρια Freeman παρακολούθησε την ανάπτυξη των παιδιών που είχαν εξαιρετική ικανότητα σε τομείς όπως τα μαθηματικά, η τέχνη ή η μουσική από το 1974 έως σήμερα.
Πολλά από τα παιδιά που απέτυχαν να ξεχωρίσουν, ήταν ή παιδιά που υποβλήθηκαν σε θεραπείες ή παιδιά που στερήθηκαν την παιδική τους ηλικία.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι πιεστικοί γονείς ξεζούμισαν τα προικισμένα παιδιά τους και τα αποξένωσαν από τους συνομήλικους τους, με αποτέλεσμα να έχουν ελάχιστους φίλους.
Η καθηγήτρια Freeman τονίζει ότι είναι πολύ σημαντικό να καταλάβει ο κόσμος ότι τα προικισμένα παιδιά είναι απλά παιδιά, που απλά πρέπει να αντιμετωπίσουν εξωπραγματικές προσδοκίες αλλωνών. «Τα παιδιά αναπτύσσονται μέσα από την ίδια τους την παιδικότητα. Αφήστε τα να την χαρούν», συμβουλεύει η Freeman.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου