Οι… διαρροές που άφησαν Ιστορία

1. Τα πολεμικά αρχεία του WikiLeaks

Στις 22 Οκτωβρίου, ο διαδικτυακός τόπος WikiLeaks έδωσε στη δημοσιότητα 391.832 απόρρητα στρατιωτικά έγγραφα των ΗΠΑ που είχαν σχέση με τον πόλεμο στο Ιράκ, γεγονός που αποτέλεσε τη μεγαλύτερη διαρροή τέτοιων εγγράφων στην ιστορία.

Κάνοντας  το ίδιο με τη δημοσίευση, τον Ιούλιο, 77.000 μυστικών εγγράφων σχετικών με τον  πόλεμο στο Αφγανιστάν, ο ιδρυτής  του WikiLeaks, Iouliano Assange μοιράστηκε επίσης τα έγγραφα με διάφορες εφημερίδες, συμπεριλαμβανομένων των New York Times, της Guardian και του περιοδικού Der Spiegel, πριν τη δημοσιοποίησή τους.

Μεταξύ των  σημαντικότερων αποκαλύψεων, υπήρχαν  πολλές περιπτώσεις αμερικανών στρατιωτικών να αγνοούν σκόπιμα την κακοποίηση κρατουμένων από τους ιρακινούς  συμμάχους τους, καθώς και μια αύξηση του αριθμού των θυμάτων σε 15.000.

Τα έγγραφα  που δημοσιεύτηκαν τον  Ιούλιο με θέμα το Αφγανιστάν, αποτελούνταν πρωτίστως  από μυστικές εκθέσεις των στρατευμάτων των μυστικών υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένων  διάφορων επιστολών που απαριθμούσαν τις ανθρώπινες απώλειες  από τα χέρια των συμμαχικών δυνάμεων.

Μία άλλη σημαντική, αν και δεν αποτελεί έκπληξη, αποκάλυψη, ήταν ότι μέλη του αμερικανικού στρατιωτικού επιτελείου υπέθεσαν, κάτι που οι περισσότεροι είχαν καταλάβει από καιρό: Οτι οι στρατιωτικές  μυστικές υπηρεσίες του Πακιστάν έχουν βοηθήσει κρυφά την αφγανική εξέγερση των Taliban.



2. Το βαθύ λαρύγγι του Watergate

Από την στιγμή που συνελήφθησαν πέντε άτομα  για τη διάρρηξη και την προσπάθεια να παρακολουθήσουν τα γραφεία της  δημοκρατικής εθνικής επιτροπής τον Ιούνιο του 1972, οι δημοσιογράφοι Bob Woodward και Carl Bernstein της Washington Post άρχισαν την έρευνά τους σχετικά με αυτό, που θα εξελισσόταν στο μεγαλύτερο πολιτικό σκάνδαλο της χώρας.

Σύντομα το Watergate εξελίχθηκε σε κάτι πολύ περισσότερο από την παραβίαση κτηρίου και θα οδηγούσε στην παραίτηση του Προέδρου Richard Nixon το 1974.

Ο άνθρωπος που βοήθησε τους Woodward και Bernstein να συνδέσουν τα σημεία μεταξύ της διάρρηξης  και του Λευκού Οίκου, ήταν ένας πληροφοριοδότης, του οποίου η ταυτότητα παρέμεινε ένα καλά κρυμμένο μυστικό για 33 συναπτά έτη. Το 2005, δεκαετίες μετά την επιτυχία των δημοσιογράφων, η οποία τους απέφερε το βραβείο Pulitzer, καθώς και μετά την ταινία "All the President's Men", η οποία βραβεύτηκε με Όσκαρ, ο προηγούμενος αναπληρωτής διευθυντής του FBI Mark Felt αποκάλυψε ότι ήταν το "βαθύ λαρύγγι".



3. Τα  έγγραφα του Πενταγώνου

Στις 13 Ιουνίου  του 1971, οι New York Times δημοσίευσαν το πρώτο από μια σειρά αποσπασμάτων μιας απόρρητης μελέτης αποτελούμενης από εννέα μέρη, η οποία ολοκληρώθηκε από το υπουργείο Αμύνης και έκανε λόγο για την αμερικανική στρατιωτική συμμετοχή στο Βιετνάμ.

Τα έγγραφα  στάλθηκαν στη New York Times από το στρατιωτικό  αναλυτή Daniel Ellsberg, ο οποίος τα είχε φωτοτυπήσει  λαθραία το 1969.

Ο γερουσιαστής Mike Gravel, ένας δημοκράτης, που είχε επίσης πρόσβαση στις 4.100 σελίδες της μελέτης από τα αρχεία της συγκλήτου - μελέτης που έμελλε να μείνει στην ιστορία ως τα έγγραφα του Πενταγώνου - παρενέβη στη μετέπειτα δημοσίευσή της ,έτσι ώστε να "ηχεί" σύμφωνη προς το σύνταγμα.

Ποιο το περιεχόμενο λοιπόν, των εγγράφων του Πενταγώνου; Ακριβείς αποδείξεις ότι οι ΗΠΑ βομβάρδισαν κρυφά την Καμπότζη και διηύθυναν τις παράκτιες επιδρομές στο βόρειο Βιετνάμ, και ότι τέσσερις υπηρεσίες, από τον πρόεδρο Truman στον πρόεδρο Johnson, είχαν πει ψέματα σκόπιμα στο κοινό.

Ο Ellsberg δικάστηκε  για κλοπή και συνωμοσία στα  πλαίσια του νόμου περί κατασκοπείας του 1917, αλλά μια σειρά νομικών  παραβλέψεων και μιας αμφίβολης  τακτικής συλλογής στοιχείων, οδήγησε το δικαστή στο να αποσύρει όλες τις κατηγορίες.



4. Plamegate

Για να προωθήσει  την εισβολή του 2003 στο Ιράκ, η  διοίκηση του Τζορτζ Μπους ισχυρίστηκε μεταξύ άλλων, ότι οι επιθεωρήσεις των Ηνωμένων Εθνών δε λειτουργούσαν, ότι η Al-Qaeda είχε ιρακινές διασυνδέσεις, ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν είχε στην κατοχή του όπλα μαζικής καταστροφής. Οι περισσότεροι από αυτούς τους ισχυρισμούς κατέληξαν αναληθείς.

Ένας από  τους πιο "ύποπτους" ισχυρισμούς  που εκφράστηκαν από τον Πρόεδρο Bush ήταν ότι το Ιράκ είχε επιδιώξει  να προμηθευτεί ουράνιο από ένα Αφρικανικό έθνος, γνωστό σαν την Δυτικό-Αφρικανική δημοκρατία του Νίγηρα.

Αυτό αντικρούστηκε  το καλοκαίρι, μετά την εισβολή των Αμερικανικών στρατευμάτων στη Βαγδάτη, από τον πρεσβευτή Joseph Wilson, έναν καριερίστα διπλωμάτη που είχε σταλεί νωρίτερα στο Νίγηρα για να ερευνήσει τις φημολογούμενες πωλήσεις της yellowcake, μιας μορφής σκόνης ουράνιου. Όχι πολύ αργότερα, ο συντηρητικός σχολιαστής Robert Novak δημοσίευσε μια στήλη, φωτογραφίζοντας τη σύζυγο του Wilson, τη Valerie Plame, ως συνεργάτη της CIA.

Η διαρροή  της ταυτότητάς της στον Τύπο δεν  ήταν κάτι ασήμαντο, αφού εξέθεσε την  εργασία της με την υπηρεσία και  λήφθηκε από τους αναλυτές και  το κοινό σαν "τράβηγμα στο αυτί" του Wilson για τις δηλώσεις που δεν  έπρεπε ποτέ να είχε κάνει. Οδήγησε επίσης πολλούς παρατηρητές να θεωρήσουν ότι ο Λευκός Οίκος είχε ορμήσει στον πόλεμο χρησιμοποιώντας μόνο τα πιο πολιτικώς αποτελεσματικά επικοινωνιακά τρικ.

Μια διερεύνηση των διαρροών έφτασε ως τα ανώτερα  κλιμάκια της εμπιστοσύνης του Μπους.

Τελικά, ο Lewis "Scooter" Libby, τότε βοηθός του Αντιπροέδρου στα θέματα εθνικής ασφάλειας και βοηθός του Karl Rove, ανωτέρου συμβούλου του G.Bush, και τότε Υπαρχηγού του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Αμύνης, βρέθηκε ένοχος το 2007 στις κατηγορίες της επιορκίας, της παρεμπόδισης δικαιοσύνης και της παραγωγής ψευδών δηλώσεων. Ο Πρόεδρος Bush μετρίασε την ποινή φυλάκισης του Libby σε 30 μήνες.



5. Το  σκάνδαλο της Συνθήκης  του Guadalupe Hidalgo

Το 1848 η είδηση της Συνθήκης Guadalupe Hidalgo, το έγγραφο  που θα ολοκλήρωνε το διετή Μεξικανοαμερικανικό πόλεμο, διέρρευσε στον John Nugent, ένα δημοσιογράφο της New York Herald. Μετά από τη δημοσίευσή της, μια εξαγριωμένη Σύγκλητος απαίτησε να κληθεί ο Nugent για ανάκριση.

Ο γεννημένος στην Ιρλανδία δημοσιογράφος, αρνήθηκε να αποκαλύψει την πηγή του, λέγοντας μόνο ότι ο εν λόγω πληροφοριοδότης  δεν ήταν μέλος της Συγκλήτου.

Αυτό δε φάνηκε να καθιστά προσφιλή τον Nugent σε οποιονδήποτε από τους ανακριτές του, κι έτσι κρατήθηκε κάτω από κατ' οίκον περιορισμό στο κτήριο Capitol για έναν ολόκληρο μήνα.

Παρόλα αυτά, ο Nugent δε λύγισε και η εξοργισμένη σύγκλητος τον απελευθέρωσε για "λόγους προστασίας της υγείας του", σύμφωνα με την επίσημη ιστορία της ίδιας της συγκλήτου.

Ο Nugent θα αποτολμούσε  σύντομα να δοκιμάσει την τύχη του στη δύση και θα γινόταν  συντάκτης της εφημερίδας San Francisco Herald.

Το 1858 δόθηκε στον Nugent ένα υψηλού προφίλ αξίωμα από  τον τότε Πρόεδρο James Buchanan για να ερευνήσει τις εξελίξεις στη Νέα Καληδονία.

Ήταν μια  ταιριαστή ανταμοιβή, μιας και τα στοιχεία έδειξαν ότι ήταν ο Buchanan, ο έως τότε γραμματέας του κράτους, που αποκάλυψε τους όρους της συνθήκης στον Nugent.



6. Ο πυροβολισμός του ελικοπτέρου Απάτσι

Το WikiLeaks είχε ένα αρκετά ξεχωριστό έτος, αρχίζοντας τον Απρίλιο με τη δημοσίευση  του φιλμ του Ιουλίου του 2007, το οποίο παρουσιάζει ένα μαχητικό ελικόπτερο τύπου Apache να πυροβολεί και να δολοφονεί  το φωτογράφο Namir noor-Eldeen του Reuters στη Βαγδάτη.

Ο οδηγός του noor-Eldeen και 10 άλλοι σκοτώθηκαν επίσης όταν οι στρατιώτες πέρασαν τη φωτογραφική μηχανή για όπλο και τους ανθρώπους για αντάρτες.

Η ένωση των  Ιρακινών δημοσιογράφων και η  επιτροπή για την προστασία των  δημοσιογράφων με έδρα τη Νέα Υόρκη, απαίτησαν μια έρευνα σχετικά  με τις ενέργειες των στρατευμάτων που επέβαιναν στο ελικόπτερο.

Την ίδια στιγμή που μια πρόωρη έρευνα δε βρήκε  τίποτα το μεμπτό, Αμερικάνοι στρατιωτικοί δικηγόροι ανήγγειλαν ότι θα αξιολογούσαν το βίντεο ακόμα μια φορά, αν και  καμία επίσημη έκθεση δεν είχε δημοσιευθεί ακόμα.

Ο στρατιωτικός "σύνδεσμος" που ευθύνεται για  τη διαρροή του απόρρητου βίντεο στο WikiLeaks, ο 22χρονος αναλυτής του στρατού των ΗΠΑ Bradley Manning, συνελήφθη το Μάιο, και αργότερα κατηγορήθηκε για 12 συνολικά παραβάσεις, σύμφωνα με τις οποίες μετέφερε παράνομα στον προσωπικό του υπολογιστή απόρρητα στοιχεία, τα οποία στη συνέχεια παρείχε σε αναρμόδια πηγή.

Το WikiLeaks έχει μισθώσει δικηγόρους για να υπερασπίσει τον Manning, αλλά ισχυρίζεται πως δεν τους έχει επιτραπεί να τον δουν.



7. Το σχέδιο πολέμου του McChrystal

Οκτώ μήνες  μετά την εκλογή του, ο Πρόεδρος Obama διέταξε το στρατηγό Stanley McChrystal, το νέο  διοικητή του στο Αφγανιστάν, να αναθεωρήσει ολόκληρο τον πόλεμο.

Από την έκθεση του McChrystal, ο Obama έμαθε ότι χωρίς  περισσότερα στρατεύματα και μια δραστική αλλαγή στη στρατηγική, ο πόλεμος θα χανόταν.

Το μόνο πρόβλημα είναι, ότι αυτό το μάθαμε όλοι. Ο μύθος του Watergate, Bob Woodward , απέδειξε ότι δεν έχασε τις ικανότητες του, με το να διεισδύσει ακόμη σε μια διοίκηση, να αντλήσει τις 66 σελίδες της έκθεσης και να τις δημοσιεύσει στον ιστοχώρο της Washington Post.

Παγιδευμένος  μεταξύ γκρεμού και ρέματος, ο  Πρόεδρος ενέκρινε σχεδόν όλα τα αιτήματα του McChrystal, αποδεικνύοντας ότι μπορεί κάποιος να φέρει την ελπίδα και την αλλαγή, αλλά η κράτηση ενός μυστικού είναι μια άλλη ιστορία.



8. Τα e-mail της Sarah Palin

Όλοι πιθανώς υποθέτουμε πως το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο μας είναι ασφαλές και ιδιωτικό, αλλά η Sarah Palin κατάλαβε με επώδυνο τρόπο πως αυτός δεν είναι πάντα ο κανόνας.

Το Σεπτέμβριο του 2008, κάποιος εισέβαλε στον προσωπικό  λογαριασμό του Yahoo! e-mail της τότε υποψηφίου αντιπροέδρου - gov.palin@yahoo.com - και δημοσίευσε μερικά από τα μηνύματά της, τον κωδικό πρόσβασης και τη λίστα των επαφών της στο WikiLeaks.

Αν και τα μηνύματα έκαναν γρήγορα αισθητή την παρουσία τους στο διαδίκτυο, τελικά αποδείχθηκαν κάτι παραπάνω από ανόητες οικογενειακές φωτογραφίες και μερικές επιστολές στους πολιτικούς συναδέλφους.

Ο χάκερ βρέθηκε  να είναι ο 22χρονος David Kernell, γιος ενός δημοκράτη νομοθέτη του Τένεσι.

Ο Kernell βρέθηκε  ένοχος στις 30 Απριλίου 2010 για παρεμπόδιση  δικαιοσύνης και για αναρμόδια  πρόσβαση σε ιδιωτικό υπολογιστή, αλλά αθωώθηκε της μεγαλύτερης των  κατηγοριών, αυτή της ηλεκτρονικής απάτης.

Πρόκειται να καταδικαστεί και πιθανώς να περάσει 21 μήνες πίσω από τα κάγκελα.



9. Lil Wayne-The Leak

Οι περισσότεροι μουσικοί εκνευρίζονται όταν διαρρέουν  οι δίσκοι τους στο Διαδίκτυο, αλλά όχι ο Lil Wayne.

Όταν διάφορα  τραγούδια από τον επερχόμενο δίσκο του "Tha Carter ΙΙΙ" εμφανίστηκαν στο διαδίκτυο το 2007, ο rapper απάντησε με το να αναβάλει την ημέρα κυκλοφορίας του δίσκου και να εκδώσει τα κομμάτια που διέρρευσαν ως ξεχωριστό δίσκο, με τίτλο "The Leak", δηλαδή "η διαρροή".

Επιπλέον, στο  εξώφυλλο του δίσκου ενσωμάτωσε τη φράση "Lil Wayne Approved".

Τουλάχιστον κάποιος στη βιομηχανία της μουσικής έχει ακόμα αίσθηση του χιούμορ.



10. H διαρροή του Twilight

Το 2005, η πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέας Stephenie Meyer έγραψε ένα βιβλίο για τα βαμπίρ μόλις σε μερικούς μήνες.

Γρηγορότερα από ότι το είχε γράψει, το λυκόφως εξαπλώθηκε προς όλα τα ράφια των βιβλιοπωλείων και ο κόσμος συνάντησε τη Bella, τον Edward και τους υπόλοιπους της φυλής των Cullen.

Σύμφωνα με την άποψη της ηρωίδας του βιβλίου, της Bella, το λυκόφως είναι η ιστορία ενός  ζευγαριού, που δεν μπορεί να ζήσει τον έρωτά του, επειδή ο αγαπημένος της, ο Edward, είναι βαμπίρ.

Η Meyer συνέχισε την επιτυχία της, με τρία βιβλία-σίκουελ στα επόμενα τρία έτη, τα οποία έγιναν τεράστια best-seller.

Το 2008, δοκίμασε κάτι διαφορετικό, επαναλαμβάνοντας τα γεγονότα των πρώτων βιβλίων, μόνο από την πλευρά που τα ζούσε ο ήρωας του βιβλίου, ο Edward.

Πιο σύντομα  από το να πείτε τη λέξη "βαμπίρ", 12 ατελή κεφάλαια από το νέο χειρόγραφο με τίτλο "Ο ήλιος του μεσονυχτίου", εμφανίστηκαν στο διαδίκτυο.

"Σκέφτομαι  ότι είναι σημαντικό για όλους  να καταλάβουν ότι αυτό που  συνέβη ήταν μια τεράστια παραβίαση των δικαιωμάτων μου ως συγγραφέα, για να μην πούμε ως άνθρωπο" ανέφερε η Meyer σε ένα μήνυμα της προς τους θαυμαστές της.

Αντί όμως να τιμωρηθούν "οι πιστοί ακόλουθοί της", η Meyer δημοσίευσε ολόκληρο το ατελές σχέδιο του "Ο ήλιος του μεσονυχτίου" στον ιστοχώρο της.

Το μόνο μειονέκτημα  είναι ότι δεν είναι εκτυπώσιμο, οπότε χρησιμοποιήστε έναν e-αναγνώστη.