Koτόπουλα αξίας 500 εκατομμυρίων...

«Ομάδα της πλάκας. Ξοδέψανε ογδόντα  εκατομμύρια ευρώ για παίκτες που αλλού πατάνε κι αλλού βρίσκονται…». Ή κάπως έτσι, τέλος πάντων, δεν θα κάτσω να το κάνω και copy+paste. Η ουσία δεν αλλάζει. Και η ουσία είναι ότι το πιο εύκολο πράγμα σε τούτη τη χώρα είναι να τα ισοπεδώνεις όλα.
Λίγες -ελάχιστες- ήταν οι ψύχραιμες φωνές. Που έλεγαν ότι απέναντι σε μια τέτοια ομάδα δεν χωράει κριτική και βαθυστόχαστο σχόλιο. Καθότι μια τέτοια ομάδα μπορεί να διαλύσει, να σμπαραλιάσει οποιαδήποτε άμυνα στον πλανήτη -ενδεχομένως κι έξω απ’ αυτόν. Καθότι μια τέτοια ομάδα ίσως να ΜΗΝ έχει ξαναβγάλει ο πλανήτης αυτός…
Δεν έχει σημασία ποιος είπε τα πιο πάνω λόγια, εξάλλου οι περισσότεροι λίγο πολύ τα ίδια λέγανε. Ο Παναθηναϊκός, όπως νομίζω θα καταλάβατε, είναι η ομάδα «των ογδόντα εκατομμυρίων». Και το απαξιωτικό σχόλιο (ένα από τα πολλά) έγινε μόνο και μόνο επειδή έχασε 3-0 από την Μπαρτσελόνα.
Και πέντε μέρες αργότερα, η Μπαρτσελόνα πήγε κι έριξε για πλάκα μια ξεγυριστή πεντάρα στη Ρεάλ. Στη Ρεάλ του Μουρίνιο. Του Ρονάλντο. Του Κασίγιας. Του Ιγκουαΐν. Αυτοί να δείτε πού πατούσαν και πού βρισκόντουσαν. Σαν ζαλισμένα κοτόπουλα. Και μάλιστα κοτόπουλα αξίας πεντακοσίων -και βάλε- εκατομμυρίων ευρώ…